Panteon Rzym

 

Panteon jest jednym z najlepiej zachowanych zabytków starożytności, a jego nazwa oznacza świątynię wszystkich bogów (od greckich słów pan – wszystko i theoi – bogowie). 

Pierwsza świątynia powstała w 27 r. p.n.e., ale w 80 r. n.e. spłonęła w pożarze. Została odbudowana, ale 30 lat później znów spłonęła w pożarze – tym razem od uderzenia pioruna.

 

W latach 118-125 powstała nowa, całkiem odmienna od poprzedniej budowla, składająca się z dużej rotundy pokrytej półkolistą kopułą, z wkomponowanym w budowlę, zachowanym po pożarze prostokątnym portykiem z kolumnadą starszej, spalonej budowli.

 

Kopuła o średnicy 43 m była jak na owe czasy cudem architektury i inżynierii, przez wiele stuleci była wzorcem dla innych budowli. Mury rotundy mają grubość 6 m, aby utrzymać ciężar kopuły. Sama kopuła ma grubość 6 m u podstawy i staje się coraz cieńsza ku górze, gdzie ma tylko 1 m grubości. Centralny otwór w kopule (oculus) o średnicy 9 metrów wpuszcza do wnętrza powietrze i światło.

 

Wnętrze jest imponujące. Ściany wyłożone żółtym marmurem i odrestaurowana marmurowa posadzka są efektem prac rozpoczętych w XV wieku i trwających przez kolejnych 400 lat.

 

W niszach, w których kiedyś stały posągi bóstw znajdują się obecnie grobowce ważnych osobistości Rzymu, wśród których spoczywa Rafael Santi  jeden z największych malarzy świata, Wiktor Emanuel II – pierwszy król zjednoczonych Włoch, król Humbert I (syn Wiktora Emanuela II) i jego żona królowa Małgorzata.

 

Wstęp do Panteonu jest bezpłatny,

godziny otwarcia od poniedziałku do piątku 9:00 – 18:30, a w niedziele tylko 9:00 - 13:00

 

 
Ciekawostki:
W 609 roku papież zamienił świątynię na kościół Santa Maria ad Martyres (Świętej Marii od Męczenników), dzięki czemu nie rozebrano jej, jak innych starożytnych świątyń.

 

 W 663 roku na polecenie bizantyjskiego cesarza Konstansa II zerwano z dachu brązowe, pozłacane płytki i wykorzystano je do bicia monet, przez wieki zdejmowano marmury, pokrywające zewnętrzne ściany świątyni, zaginęła marmurowa rzeźba, zdobiąca fronton.

 A w XVII wieku papież Urban VIII Barberini kazał zdjąć brązowe okładziny belek portyku i przeznaczyć je na wykonanie spiralnych kolumn ogromnego baldachimu z brązu nad grobem św. Piotra w Bazylice  w Watykanie. Mieszkańcy Rzymu od razu podsumowali posunięcie papieża stwierdzeniem: „Czego nie zniszczyli barbarzyńcy, zniszczyli Barberini”.

 

Nieopodal Panteonu znajduje się kościół Piazza della Minerva, po środku którego stoi kamienna statua słonia niosącego na grzbiecie egipski obelisk